Relax, ครอบครัวและเพื่อนๆ

ทริป ปั่นจักรยานเพื่อน้องกับ DTAC ปีที่ 4

ทริป ทำบุญเพื่อน้องๆ กับ DATC ปีที่ 4

เมื่อวันอาทิตย์ที่ 22 กรกฏาคม 2555 ที่ผ่านมานั้น เป็นวันที่ตั้งตารอของนักปั่นอุบลราชธานีหลายต่อหลายคน ในนั้นมีผมและเพื่อนด้วย “เอก-สุรศักดิ์ วิรตกพันธ์” เป็นวันที่รอมานาน มีเงื่อนไขของการร่วมทริปนี้มากมาย…ไม่ว่าจะเป็นช่วงเวลาหรือความพร้อมของร่างกาย ในทริปนี้ ตั้งใจที่อยากให้เพื่อนได้ปั่นในระยะไกลด้วย ซึ่งมันเป็นครั้งแรกในชีวิตของเพื่อนผม มันจะเป็นประสบการณ์ที่น่าจดจำเป็นอย่างมากสำหรับเพื่อนผม เดิมเพื่อนผมลงทะเบียนร่วมงานเป็นระยะใกล้…ประมาณ 20 กิโลเมตร ซึ่งเป็นระยะปั่นที่ใกล้มากสำหรับคนที่ปั่นประจำอยู่แล้ว เพื่อนผมก็บ่นๆว่าลองปั่นตามเส้นทางระยะสั้นแล้วมันใกล้ไป (แสดงว่ามันอยากไปไกลแน่นนอน) แต่ติดปัญหาว่ากลัวกลับมาไม่ทัน เที่ยง เพราะที่ร้านไม่ได้หยุดขายของในวันอาทิตย์ (หยุดมั้งก็ได้นะ…) ผมก็ต้องให้ความหวังกับเพื่อนไปนั่นแหละว่า ..”ทัน…แน่นนอน..เพราะทริปแรกของผม 90 กิโลเมตร ยังกลับมาทันเที่ยงเลย” แล้วคิดว่าในใจเพื่อนมันต้องอยากไปไกลด้วยแน่นนอน…. สุดท้ายก็เปลี่ยนใจไประยะไกลด้วยกัน “ในที่สุดก็มีเพื่อนปั่นทางไกลซะที…อิอิ”

สำหรับทริป DTAC ปั้นเพื่อน้องปีที่ 4 นี้ ทาง DATC ได้จัดรายการเพื่อให้นักปั่นและบุคคลทั่วไปได้มีโอกาสร่วมกันทำบุญ โดยทุกๆ 1 กิโลเมตรที่ปั่นไป DATC จะบริจาค 10 บาท เพื่อนำไปเป็นทุนในการซื้อจักรยานแจกกับเด็กที่ยากจนในต่างจังหวัด โดยทำการปั่นเริ่มต้นมา จากส่วนกลางก่อน แล้วกระจายมายังภูมิภาคต่างๆ จังหวัดอุบลเป็นจังหวัดรองสุดท้าย…โดยจะไปปิดโครงการที่โคราชเป็นจังหวัดสุดท้าย ฟังๆจากเจ้าหน้าที่พูดที่จังหวดอุบลนะ มีนักปั่นร่วมกิจกรรม ไม่ต่ำกว่าห้าร้อย-หกร้อยคนอัพฯ โดยแบ่งเป็นระยะใกล้สองร้อยกว่าและระยะไกลก็สองร้อยกว่าๆ โดยประมาณ และครับ

เส้นทางระยะใกล้ จะเป็นเส้นทางรอบบายพาสจากอุบลมาวารินชำราบ (วนซ้าย) จากศูนย์โอท๊อป-ออกไปแยกบายพาสเลี้ยวซ้ายไปวารินชำราบแล้วเลี้ยวซ้ายเข้าวารินผ่านหน้าสถานีรถไฟกลับเข้าเมืองอุบลแล้วจบที่ศูนย์โอท๊อป รวมระยะทางประมาณ 20 กิโลเมตร

เส้นทางระยะไกล จะเป็นเส้นทางอุบลไปเขื่องในเลี้ยวแยกเขื่องในไปกันทรารมย์ผ่าน ต.เมืองน้อย-ผ่าน ต.ละทาย-เลี้ยวกลับอุบล เส้น ศรีสะเกษ-อุบล รวมระยะทาง ประมาณ 111 กิโลเมตร

การเตรียมพร้อมก่อนไปร่วมทริปนี้…ก่อนหน้านี้ได้ไปร่วมแข่งวัดใจไกลเกินร้อยที่เดชอุดมมาแล้วประมาณ สามสัปดาห์ก่อน ก็ตั้งใจจะมาทริปนี้ด้วยเลย เพราะระยะทางอยู่ในช่วงที่ปั่นระยะไกลมาแล้ว คิดว่าไม่น่าจะมีปัญหาสำหรับผม ก็ออกปั่นกับเพื่อนเอกมาตลอดเสาร์-อาทิตย์ ก็เตรียมความพร้อมมาเรื่อยๆ สำหรับเพื่อนเอกก็ได้แนะนำให้ออกรองเท้าปั่นมาใช้และได้ทดลองพาไปปั่นขึ้นเนินทางพิบูลมาแล้วสักสองสัปดาห์ก่อน ก็ผ่านทริป ไปกลับ 90 กิโลมาแล้วก็น่าจะไม่ยาก..คงไปกลับได้ละ สรุปว่าพร้อม…ก็ไปกันโลด…..

เริ่มต้นทริปกับ DTAC เราเริ่มเดินทางมาร่วมงานกันประมาณ 6.40 น. โดยประมาณ มารอเวลาปล่อย 8 โมง… (เห่อ…เนาะ) ระหว่างรอก็มีอาหารเครื่องดื่มให้บริการอย่างดีเลย เราก็เลยตุนไว้เพรียบเลยในพุงเรา แล้วก็ได้พบเพื่อนๆมากมายและคุณอาโกศล (เพื่อนพ่อ)ก็มา ด้วยว้าว… ในงานนี้เราได้เห็นจักรยานราคาหลายแสน มาจนถึงจักรยานราคาไม่กี่พันบาท ก็หลากหลายครับ ผู้เร้าร่วมงาน ก็มีทั้งเด็กไล่ไปจนถึง สว. (ผู้สูงวัย) อายุประมาณ 75 ปี ก็มาร่วมปั่นและที่สำคัญครับคือ ท่านไประยะไกลด้วยนี้สิ…สุดยอดเลยครับ “ฒ.ไม่เฒ่า” แข็งแรงมากครับ

พอใกล้ถึงเวลาปล่อยขบวน ก็มีผู้จัดกล่าวรายงานประธานในพิธีก็ท่าน นายก อบจ. พรชัย โควสุรัตน์ ของเรานี้เอง (ซึ่งท่านก็เคยปั่นจักรยานในกลุ่มเสือที่อุบลมาก่อนเช่นกัน..มีรูปภาพในอดีตของท่านในเว็บ ubonmtb.com ให้ดู) พอเริ่มปล่อยตัวครับ เสือเอกเกือบล้ม..เพราะว่า ใส่คริสเร็วไปแล้วโดยเบียดไปมาเลยเกือบเสียหลักล้ม (เกือบดังแล้ววุ้ย)

เราออกปั่นมาเรื่อยๆ…ถ้าให้เดาความรู้สึกของเสือเอกตอนนั้นผมว่า คงจะตื่นเต้น เพราะจักรยานเต็มท้องถนน หนึ่งในกลุ่มปั่นมนั้นมีเราด้วย ยิ่งสุดยอดเลย 555+ (เหมือนผมตอนทริปแรกเลย อิอิ) เอาละเพื่อน ไปกันเลย..ระยะทางประมาณ สามสิบกว่ากิโลถึงเขื่องใน เราไปได้เรื่อยๆ สำหรับผมที่ปั่นมานานกว่าเสือเอกก็ธรรมดาแล้ว แต่สำหรับเสือเอก น่าจะหนักเอาเรื่องอยู่ เกือบ 10 กิโลสุดท้ายของช่วงแรก เสือเอกน่าจะเริ่มหมดแรงแล้วดูได้จากสปีด..ลดลงมาก ในฐานะเพื่อนผู้มีประสบการณ์มาก่อน(อิอิ) ก็ได้แต่แนะนำให้เข้ามาดูดท้ายเพื่อจะได้ผ่อนแรงลงไปได้มั้ง แต่อย่างว่าแหละครับ มือใหม่..ดูดติดมั้ง-หลุดมั้งก็ยากอยู่ ก็มาจนถึงจุดพักจุดแรกก็ได้น้ำกับแตงโมช่วยชีวิต…”อ้า…อาหร่อย.(อร่อย) จัง.” แล้วก็พอมีแรงไปต่อ ก็ได้พักประมาณ 5 นาทีก็เตรียมออกปั่นต่อในเส้นทางช่วงที่ 2แล้ว (พวกขาแร็งมาถึงนานแล้ว ท่าทางจะอยากไปแล้วละ)
เอาเจอเพื่อนสมชายหลงทางมาระยะไกลด้วยวุ้ย…มันลงทะเบียนระยะใใกล้แต่ดันปั่นหลงฝูงมาทางไกล(มาได้ไงเนี่ย..”สุดท้ายไปดูวิดีโอที่มีคนถ่ายไว้ ปรากฏว่า สมชาย มัวแต่แอ๊คชั่นกับกล้องวิดีโออยู่เลยลืมเลี้ยวแยกดงอู่ผึ้ง …อิอิ..สมซะ” สุดท้ายต้องนั่งรถกลับอุบลเอา..แหม..น่าจะมาเป็นเพื่อนเอกเนาะ)

ช่วงนี้ได้เกาะกลุ่มหน้าครับผมก็ยังเหลือแรงเยอะก็เลยมาได้สบายมาก..ชำเรืองดูเสือเอกเป็นระยะๆเพราะปั่นตามกันมานั้นแหละ..มีช่วงหนึ่งคิดมันส์…สปริ้นขึ้นไปเกาะหน้ามากๆไม่เกิน สิบคันแรกโอดีใจมากเลยอยู่กลุ่มหน้าซะที..ก็เกาะกลุ่มมาเรื่อยๆ..แต่เอ๊ะ.”.เพื่อนหาย..”. เสือเอกไปอยู่ไหนวะ ไม่เห็นเลย..”ซวยแล้วเรา เอามันส์ซะจนทิ้งเพื่อนแล้วตู..”เลยชะลอความเร็วทิ้งกลุ่มผู้นำลงมาเรื่อๆกลุ่มกลาง..”ก็ยังไม่เห็น”..อ้าวหายไปไหนวะ..สุดท้ายจอดรอเลย…สักพักเสือเอกก็โผล่โค้งมาทันแล้วมันก็พูดว่า …”ขอบใจนะที่ยังอุส่าห์หยุดรอ”..รู้สึกผิดเลยวะเพื่อน..เอาละงั้นเราไปเรื่อยๆแล้วกัน ปั้นไม่เกิน 25 km/h ไม่สนใจแล้วว่าจะอยู่กลุ่มไหน..ไปตามกำลัง(เพื่อนเอก) ..”มันบอกว่า…ขาแทบจะระเบิดแล้ว” เอาเพื่อนอดทนเดี๋ยวก็ถึงจัดพักจุดที่ 2 แล้ว เราก็ไปแวะร้านข้างทางซื้อน้ำกินเย็นๆ “หวังว่าเพื่อนจะหายเหนื่อยตอนนั้นดูนาฬิกาประมาณ 11 โมงกว่าๆ ก็พูดให้กำลังใจเพื่อนว่า ถึงแน่ เที่ยงกว่าๆ…เพื่อนเอกบอกว่า ไม่มีทาง *-* เอาตามใจวะ ไปเรื่อยๆกัน มาจนถึงจุดพักที่ 2
ซึ่งกลุ่มหน้าก็ได้ออกเดินทางกันก่อนแล้วสักสองกิโลฯ ส่วนเราก็หยุดกินแตงโมอีก พอหายเหนื่อยก็ไปต่อ โดยเป้าหมายระยะสุดท้าย มาจุดพักที่ ปั้ม ปตท.บุ้งหวายIMG_6285-300x199

ช่วงที่ 3 เราปั่นย้อนกลับมาที่อุบลครับ ซึ่งลมส่งกลับมาก็ทำให้ไม่เหนื่อยมากนัก ช่วงนั้นผมก็ได้ลองสปริ้นดูเล่นๆช่วงสั้นๆ อัดขึ้นได้สบายๆที่ 47 Km/h ก็ยังใช้ได้อยู่ครับแล้วก็มากันเรื่อยๆระหว่างทางก็เจอเพื่อนนักปั่นหลายๆท่านที่ใจเกินร้อย ทั้งคุณลุงที่พึงประสบอุบัติเหตุรถมอเตอร์ไซต์ชนยังไม่หายดีก็มาปั่นด้วย โอ้ว..นับถือจริงๆ แล้วก็คุณลุง ยอดนักปั่น ประสบการณ์สูง บอกว่าเกือบเป็นตะคิว ก็มาถึงปั้ม ปตท.ด้วยกันครับ ช่วงนี้กลุ่มแรกเค้าก็ไม่รอแล้วครับ รีบปั่นกันไปต่อ สำหรับเรา ขอพักหน่อยแล้วกัน ทางเจ้าหน้าที่ DTAC ก็บอกว่า เราจะรวมกลุ่มใหญ่ทีเดียวแล้วค่อยออกไปพร้อมกันเลย ตอนนี้เราจะพักทานข้าวกันที่นี้ก่อน ก็ได้พักยาวพอสมควรครับ เพราะเรามาถึงเที่ยงครึ่งแต่ได้ออกต่อ บ่ายโมงเกือบครึ่ง ”มั้ง” เสือเอกได้พักยาวดูจะผ่อนคลายความเมื่อยล้าลงได้เป็นอย่างมากเลย…ได้กินข้าวกล่องที่ DTAC จัดให้อร่อยมากเลย… ผลไม้…น้ำดื่ม…”โอ้ว..เจ๋ง…ทริปหน้ามาอีกแน่นนอน” ช่วงนี้ได้เห็นนักปั่นบาดเจ็บจากอาการตะคิวกินอย่างมากมาย ..หลายคนที่ต้องขึ้นรถทหารกลับ เป็นกับการที่ขาดซ้อมหรืออะไรอย่างอื่นก็ไม่ทราบ..ทำให้บาดเจ็บกัน…ส่วนเราสองเสือ..
ไม่เป็นไรมากด็ดีแล้ว สุดท้ายรวมกลุ่มเสร็จก็เริ่มปั่นกลับกันจนมาถึงจุดเริ่มต้นและได้รับเข็มกลัดแล้วก็ได้มอบคูปองกิโลเมตรให้กับ DTAC เรียบร้อยครับ ได้ทำบุญทำทานกันไปอย่างใจหมายแล้วครับ

บทสรุปทริปนี้..จุดหมายปลายทางนั้นจะไม่มีค่าเลยถ้าไม่มีเพื่อนร่วมทาง การได้ดูแลกันและกันระหว่างเดินทางทำให้มิตรภาพเรามีค่ามากกว่าเป้าหมาย… ดีใจกับเพื่อนที่ทำได้สำเร็จ…ในไม่ช้านี้เราจะได้อยู่กลุ่มหน้าๆ แน่นอน ..อิอิ

อื่นๆติดตามได้จาก facebook ของผมครับ

About admin

No information is provided by the author.

Comments Closed

Comments are closed. You will not be able to post a comment in this post.