ใครไม่ทำเราทำ (แง่คิดจากการฟัง)

  ผมมีโอกาศเข้าอบรม เรื่องการสร้างวินัยจราจร เนื้อหาดีมากๆ วิทยากรผู้ให้ความรู้ก็มาแชร์ประสบการณ์ แต่เรื่องหนึ่งที่ผมได้จากการนั่งฟังและอยากจะเขียนวันนี้ คือ ประเด็นเล็กที่วิทยากร จุดขึ้นมา คือ ถ้าเราต้องการแก้ไขปัญหาร่วมกับผู้อื่น อย่ามัวหาคนผิด แต่ให้หาคนเก่งทำงาน  ผมฟังวิทยากร อธิบายเพิ่ม แล้วคิดที่จะนำข้อคิดนี้มาปรับใช้กับชีวิตตัวเอง

          เราอยู่ตัวคนเดียวไม่ได้ เราอยู่ด้วยการช่วยเหลือเกื้อกูลกัน ไม่ใช่เฉพาะกับมนุษย์ด้วยกัน รวมถึงเรากับธรรมชาติ แต่ในที่นี้ ผมอยากจะพูดเรื่องความสัมพันธ์ของคนก่อน อย่างวิทยากรยกตัวอย่าง อุบัติเหตุบนท้องถนน เกิดขึ้นได้หลายปัจจัย เช่น ถนนไม่ดี ชำรุด เป็นหลุมเป็นบ่อ พอเกิดอุบัติเหตุ เราก็โทษคนอื่นทันที พยามหาคนผิด หรือคนรับผิดชอบ โดยบางครั้งเราอาจไม่รู้ตัว จริงอยู่เป็นหน้าที่ของเค้าแต่ถ้าเราพยายามหาคนผิด เราจะไม่ได้รับความร่วมมือในการแก้ปัญหา เราจะโดนต่ต้านในทันที อาจจะได้ผล เห็นผลเร็ว ในการโทษคนอื่น แต่ถ้าเราลอง ใช้แนวคิดอีกแบบ ยกย่องคนที่แก้ปัญหา เช่น เราจะทำอย่างไร ถนนบริเวณนี้จึงจะลดการเกิดอุบัติเหตุได้ คนที่เกี่ยวข้องก็รู้สึกอยากจะอาสาตัวเองออกมาทำ เขียนถึงตรงนี้ไม่ทราบว่าท่านผู้อ่าน มีความคิด ความรู้สึกร่วมกับผมใหม๊ ถ้าเป็นผมนะการได้ทำงานเพราะการมีจิตอาสา มีความสุขกว่าการโดนคนอื่นตำหนิให้มาทำงานที่ตัวเองทำอยู่แล้ว นอกเหนือจากที่งานออกมาสำเร็จแล้ว
ยังเป็นการผูกมิตรอีกด้วย ไม่เพียงเท่านั้น เรายังอาจจะเห็นผลลัพธ์ที่ไม่คาดฝันเช่น คนอื่นๆ ที่ไม้เกี่ยวข้องกับการซ่อมถนน ที่ชำรุด อาจหาวิธีที่ตัวเองพอจะช่วยได้ เอามาช่วยกัน ผมฟังแล้วรู้สึกดีมากๆ และถ้างานของเรา หรือสังคมที่เราอยู่ ต้องการ การแก้ปัญหาร่วมกัน อาจมีบางประเด็น หรือบางเรื่องที่เราสามารถประยุกต์ และใช้แนวคิดที่ว่า “อย่าหาคนผิด แต่หาคนเก่งทำงาน” และแนวคิดนี้ ท่านผู้อ่านบางท่านอาจจะใช้อยู่แล้วในชีวิตประจำวันแต่ผม ยังไม่ค่อยได้ใช้ ต่อจากนี้ ผมจะเอาแนวคิดนี้มาใช้และพยามยามปรับแนวคิดตัวเองใหม่ เพื่อสังคมที่ผมคิดว่าน่าจะดีขึ้น เพราะผมจะเริ่มที่ตัวของผมเองก่อน   ใครไม่ทำ เราทำ